مهندسی مواد

امروزه با افزایش تحقیقات در زمینه فناوری‌هایی در مقیاس نانو، مهندسی مواد به یکی از رشته‌های پیشرو در عرصه دانش بدل شده‌است. به طور خلاصه یک مهندس مواد در اولین گام به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری،پراش پرتو ایکس و یا تجهیزات مشابه به شناسایی و بررسی ساختار میکروسکوپیک مواد می‌پردازد. در گام بعدی خواص مختلف مواد مورد اندازه گیری قرار می‌گیرند و در ادامه روش‌های تولید مواد جدید یا بهبود خواص مواد قبلی  مورد مطالعه قرار می‌گیرد و در نهایت یک مهندس مواد برای کاربردهای گوناگون مشغول به انتخاب مواد مناسب می‌شود^[۱]. ماده‌های مورد مطالعه در مهندسی مواد در شش گروه مختلف شامل فلزات، سرامیک‌ها، پلیمرها، کامپوزیتها، بیومواد و نیمه‌رساناها دسته بندی می‌شوند.

حوزه‌های پژوهشی در دانش مواد

• بیومواد: موادی که به کمک سیستم‌های بیولوژیکی تولید یا در آن استفاده می‌شوند.
• سراموگرافی: مطالعه میکروساختارهای دیرگدازها و مواد مورد استفاده در دماهای بالا.
• متالوگرافی: علم و هنر آماده‌سازی نمونه‌های فلزی و بررسی ریزساختار میکروسکوپی آنها.
• شناسایی مواد: شامل بررسی و توضیح ساختار میکروسکوپیک و ماکروسکوپک مواد به کمک تکنیک‌های مختلف.
• کریستالوگرافی: مطالعه چیدمان اتم‌ها در جامدات که کاربرد بسیار زیادی در تفسیر خواص فیزیکی و مکانیکی مواد دارد.
• مواد الکترونیکی و مغناطیسی: موادی که در ساخت نیمه هادی‌ها، مدارهای مجتمع، دستگاه‌های ذخیره داده، حسگرها و نظیر آن

 مورد استفاده قرار می‌گیرند.

گرایش‌های اصلی

• نانو مواد
• بیو متریال
• شناسایی و انتخاب مواد
• سرامیک
• شکل‌دهی فلزات
• ریخته‌گری
• جوشکاری
• استخراج فلزات
• حفاظت و خوردگی
• مهندسی سطح
• مهندسی تکنولوژی تغیر شکل فلزات